
Αυτό το σύνθημα φώναζαν το ’65 εκατοντάδες χιλιάδες λαού στην κηδεία του Σωτήρη Πέτρουλα. Μπροστάρης ο βουλευτής της ΕΔΑ τότε Μίκης Θεοδωράκης. (Τούμπας ο τότε υπουργός Δ. Τάξης).
Μετά από χρόνια ο Μίκης αναλαμβάνει καθήκοντα υπουργού ανευ χαρτοφυλακίου στην κυβέρνηση Μητσοτάκη το ’90 αν θυμάμαι καλά.
Τι θέλω να πω ο ποιητής ?
Ότι Μητσοτάκηδες υπήρχαν, θα υπάρχουν στον αιώνα τον άπαντα. Μητσοτάκης είναι και ο Μίκης, Μητσοτάκης είσαι κι εσύ, Μητσοτάκης είμαι κι εγώ εν δυνάμη και όχι επειδή οι φίλοι μου με φωνάζουν Μήτσο και η Μάνα μου Τάκη.
Ο Κώστας Μητσοτάκης το σιχαμερό, γλοιώδες και ελεεινό αυτό υποκείμενο υπάρχει και κυριαρχεί στην ελληνική πολιτική σκηνή εδώ και δεκαετίες διότι του δίνεις δύναμη ΕΣΥ. Εσύ τον ψηφίζεις, εσύ τον χειροκροτάς, εσύ στηρίζεις τα ίδια και χειρότερα με αυτόν βλαστάρια του. Εσύ δρας και ενεργείς στη ζωή σου έχοντας σαν πρότυπο ΑΥΤΟΝ κι ας μην το ξέρεις.
Έναν άνθρωπο που το μόνο που προσέφερε στον τόπο (προσφιλής του λέξη) ήταν μαθήματα ίντριγκας, δολοπλοκίας, σκοτεινού παρασκηνίου και δοσιλογισμού.
Δεν είχαμε ανάγκη κανένα έγγραφο της CIA γιά να αντιληφθούμε την αλήθεια γιά τα γεγονότα του ’65. Ο άνθρωπος βρωμάει ενοχή από χιλιόμετρα μακριά και στην συνείδηση των αληθινά δημοκρατικών πολιτών είναι καταδικασμένος, πολιτικά και βιολογικά νεκρός.
Δυστυχώς όμως πάντα θα υπάρχεις ΕΣΥ που θα του δίνεις δύναμη αυτού και των ομοίων του που μας τρώνε τα συκώτια μιά ζωή ,θα τον ψηφίζεις θα τον στηρίζεις θα του βαράς παλαμάκια θα τον αντιγράφεις θα τον διαιωνίζεις.
ΣΧΟΛΕΙΑ ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΓΥΜΝΑΣΙΑ